پیامد سیاست‌ها و برنامه‌های توسعه جمهوری اسلامی ایران

🔸 به گزارش دبیرخانه همایش کتاب سال حوزه، هدف اين رساله، توصيف و تبيين تأثير سیاست‌ها و برنامه‌های توسعه ايران اسلامي بر ثبات و مشارکت سياسي است. رساله حاضر، از يک مقدمه و چهار فصل تشکيل شده است. مقدمه، شامل طرح تحقيق و محورهاي مختلف این پژوهش است.

🔸 فصل اول، ضمن بیان نظريه ميلبراث درباره مشارکت سياسي، نظریه هانتينگتون درباره نهاد سياسي و نظریه ساندرز درباره ثبات و بی‌ثباتی سياسی، به تحليل نظریه ساختارِ کارگزار گيدنز پرداخته است.

🔸 در فصل دوم، تأثير برنامه‌های توسعه بر شاخص‌های درامد، تحصيلات، شغل، تحرک اجتماعي، سیاست‌های جمعيتي، عضويت سازماني و طبقات اجتماعي و تأثير هر يک از آن‌ها بر مشارکت سیاسی بررسي شده است.

🔸 فصل سوم، به تأثير برنامه‌های توسعه جمهوري اسلامي ايران بر نهادمندي پرداخته است. ارتباط این بحث با ديگر مباحث در اين است که اگر ظرفيت‌سازي در هماهنگي با افزايش مشارکت‌طلبي همراه نباشد، موجب بی‌ثباتی می‌شود.

🔸 در فصل چهارم، با استفاده از نظریه ساندرز و هانتينگتون به مسئله ثبات و بی‌ثباتی سياسي در ايران اسلامي پرداخته شده است.

🔸 نويسنده، در پايان این اثر، پيشنهاداتي را براي حل مشکلات موجود در این زمینه ارائه داده است؛ از جمله: آموزش مشارکت سياسي به صورت نهادينه، ايجاد و تقويت فعاليت‌هاي گروهي، تقويت اعتماد عمومي و حذف موانع تحزب، همه‌جانبه نگری در برنامه‌های توسعه و… .