نظریۀ معنا، مطالعۀ تطبیقی پرس و علّامه طباطبایی
چکیده:
«معنا» از پردامنهترین موضوعات علوم اجتماعی مدرن و پستمدرن است. یکی از بدیعترین و جامعترین تفسیرها دربارۀ معنا را چارلز ساندرز پرس در زمان حیات خود ارائه نموده است. این مقاله میکوشد به بررسی ویژگیهای نشانهشناسی پرس، ازجمله فرایند نشانگی، تولید معنا، کاربرد نشانهها، دلالت و نگاه عملی به نشانه و ساخت معنا بپردازد. از آنجایی که، نظریۀ نشانهشناختی پرس در بعد معرفتشناختی و وجودشناختی، بر تحلیل تفکّر و ساخت معنا استوار شده است، به نظر وی، جهان و هر آنچه در آن است، از منظر نشانه و معنا شناخته میشود، و برداشت وی از نشانه، در نگرش او به جهان، تعیینکننده است.
زیربنای نشانهای پرس تمایز پیچیده از مقولههاست. پرس نشانه را در ارتباط با این سه مقوله تعریف کرده و آن را در فرایندی سهگانه به نام دلالت نشانهای قرار میدهد. به نظر پرس، دلالت بر سه رکنِ نشانه، تعبیر (تفسیر) و شئ تکیه میکند و بر پایۀ سه طرف استوار شده است و نظریه معنایش از فرایند این سه رکن ایجاد میشود.
پرس از جمله منتقدان و فیلسوفان مغرب زمین است که به نظریۀ معنا اهتمام نشان داده است و این نظریه را در فرایند نشانهشناختی خود مطرح کرده است. در میان فیلسوفان مسلمان، علامه طباطبایی نیز در این باب مطالبی ارائه کرده است. در این مقاله تلاش میشود با طرح نظریۀ معنا از منظر ایشان، امکان مقایسه نظریه معنای پرس با نظریه معنای علامه طباطباییe، فراهم گردد.
نظریه معنا نزد علامه در معرفت حضوری و حصولی و در امتداد مباحث اعتباریات ایشان طرح میگردد. در نظر ایشان، نظام اعتباری انسانی و معنا قائم به یک نظام طبیعی و حقیقی است؛ که به حسب باطن و در حقیقت با نظام طبیعی و حقیقی به سر میبرد؛ زیرا در نظر وی هر اعتباری ناگزیر یک تکیهگاه حقیقی دارد و نظام اعتباری انسانی تنها در ظرف اجتماع و تمدن موجود میشود.
نویسنده |
آرزو نیکوییان, حسین پرکان, حمید پارسانیا, سید حسین شرف الدین |
---|---|
تحصیلات | آرزو نیکوییان: دانشجوی کارشناسی ارشد تبلیغ و ارتباطات دانشگاه باقرالعلوم |
سمت | آرزو نیکوییان: – |
تعداد صفحات | 23 |
فصلنامه | دوفصلنامه علمی-پژوهشی اسلام و علوم اجتماعی، دوره 9، شماره 18، پاییز و زمستان 1396 |
ناشر |
پژوهشگاه حوزه و دانشگاه |
نقد و بررسی
هیچ دیدگاهی هنوز نیست.