مفهوم شورش و شورشی و چگونگی رو در رویی دولت اسلامی با شورشیان از منظر فقه
چکیده:
از نگاه فقه، شورشیان به کسانی اطلاق میشود که فراتر از نقد و انتقاد، بر ضد پیشوای عادل مسلمان، قیام نمایند و بر علیه دولت اسلامی وارد جنگ شوند و یا تحرکات خشونتآمیز، به مقابله و معارضه با آن بر خیزند. مقصود از «دولت اسلامی» هرگونه حاکمیتی است که توسط حاکمی عادل؛ اعم از معصوم و یا غیر او بر جوامع اسلامی اِعمال شود. گرچه سمت و سوی مستقیم روایات وارده در این باب و نیز ظاهر عبارتهایی از فقها، شوریدن بر امام معصوم است، ولی با تکیه بر دلایل و شواهدی چند، میتوان احکام مربوط به این گروه را بر شورشیان بر ولی فقیه نیز تعمیم داد.
دولت اسلامی، پیش از هرگونه اقدام نظامی و انتظامی، باید این گروه را ارشاد و راهنمایی کند و با آنان اتمام حجت نماید و در صورت بیتأثیربودن این کار، مقابله انتظامی و نظامی با آنان جایز، بلکه واجب خواهد بود. ایشان در زمره کافران محسوب نمیشوند و لذا احکام غسل و کفن و نماز، بر کشتههای آنان جاری است و زنان و کودکانشان به اسارت در نمیآیند. بحث این مقاله، به شیوۀ تحلیلی ـ توصیفی دنبال خواهد شد.
نویسنده |
علی اکبر کلانتری |
---|---|
سمت | دانشیار دانشگاه شیراز و مدرس حوزه علمیه |
تعداد صفحات | 28 |
فصلنامه | فصلنامه علمی-پژوهشی حکومت اسلامی-سال بیست وسوم-شماره اول -بهار 1397 |
ناشر |
دبیرخانه مجلس خبرگان رهبری |
نقد و بررسی
هیچ دیدگاهی هنوز نیست.