مطالعه تطبیقی الزام به اجرای تعهد به عنوان شیوه جبران خسارت در فقه، حقوق ایران و اسناد بین المللی مربوطه
چکیده:
الزام متعهد به اجرای تعهدات قراردادی یکی از شیوه های جبران خسارت یا ضمانت اجراهای نقض مفاد قرارداد است. این شیوه در فقه امامیه، حقوق ایران و اسناد بین المللی مورد پیشبینی قرار گرفته است لیکن در این عرصه تفاوتهایی میان حقوق داخلی و اسناد مذکور به چشم میخورد. برخلاف حقوق ایران که شیوههای جبران خسارت در طول یکدیگرند و متعهد له در انتخاب آن ها آزاد نبوده و بدواً باید خواستار الزام به اجرای تعهد شود، در این اسناد بین المللی حق الزام به اجرای تعهد و توسل به سایر طرق در عرض یکدیگر هستند؛ یعنی متعهدله در انتخاب شیوه جبران خسارت مخیر است. به علاوه، در اسناد مذکور بر خلاف حقوق داخلی، توقیف اموال مدیون یا متعهد و نیز حبس وی جهت تأدیه دیون یا اجرای تعهدات قراردادی پیشبینی نشده است. طبق نظر مشهور در فقه امامیه با فرض امکان الزام و اجبار متعهد به اجرای تعهد، متعهدله حق فسخ قرارداد را نخواهد داشت لیکن برخی از فقها امکان الزام به اجرا و فسخ را در عرض یکدیگر دانسته اند.
سمت | محمد صالحی مازندرانی:دانشیارگروه حقوق خصوصی، دانشکده حقوق، دانشگاه قم ., محمد مهدی معصومی:دانش آموخته دکتری حقوق خصوصی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قم. |
---|---|
تعداد صفحات | 31 |
فصلنامه | فصلنامه علمی – پژوهشی حقوق اسلام و غرب –سال هجدهم زمستان 1399 -شماره 26 |
نویسنده |
محمد صالحی مازندرانی, محمدمهدی معصومی |
ناشر |
دانشگاه قم |
نقد و بررسی
هیچ دیدگاهی هنوز نیست.