محدودیت های اصل شفافیت در قرآن و حقوق عمومی ایران
چکیده:
شفافیت به معنای جریان آزاد اطلاعات در حوزههای سیاسی، اجتماعی و اقتصادی نقشی سازنده در امر حکمرانی دارد. برای این اصل در قواعد حقوق عمومی استثنائاتی پیشبینی شده است. در این مقاله با مراجعه به حقوق عمومی ایران بهویژه قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، این استثنائات استخراج شده و سپس برای روشن شدن دیدگاه اسلامی در این باره، بحث در قرآن و روایات پیگیری گردیده است. یافتههای این پژوهش که به روش توصیفی-تطبیقی انجام شده، نشان داده است که در قرآن و روایات نیز این اصل به طور مطلق پذیرفته نیست و حد و مرزهایی برای آن در نظر گرفته شده است که در حوزه حقوق عمومی و مبانی اسلام قابل دستهبندی است. این محدودیتها در حوزه حقوق عمومی از آیات و روایاتی که به حفظ حرمت و آبروی اشخاص توصیه دارند و نیز آیات و روایاتی که اشاعه فحشاء، فاش کردن اسرار نظامی، گسترش مطالب مخل به استقلال را منع نمودهاند، قابل برداشت است. محدودیتهای مرتبط به حوزه مبانی اسلام نیز از آیات و روایاتی که ناظر به منع توهین به مقدسات اسلامی، نشر کتب ضاله و تضعیف عقاید مردم است، استنباط شده است.
سمت | غلامعلی قاسمی : دانشیار گروه حقوق بین الملل، دانشکده حقوق، دانشگاه قم, نسرین کردنژاد:دکتری تفسیر تطبیقی و عضو هیأت علمی دانشکده الهیات ومعارف اسلامی هدی |
---|---|
تعداد صفحات | 29 |
فصلنامه | فصلنامه علمی – پژوهشی حقوق اسلام و غرب –سال هجدهم زمستان 1399 -شماره 26 |
نویسنده |
غلامعلی قاسمی, نسرین کردنژاد |
ناشر |
دانشگاه قم |
نقد و بررسی
هیچ دیدگاهی هنوز نیست.