ساختار انسانشناسی سلوکی در سنت دینی
چکیده:
از مهمترین مبانی اخلاق اسلامی و عرفان عملی، انسانشناسی است. درسنت دینی و از حیث سلوکی میتوان برای انسانشناسی ساختار خاصی ترسیم نمود. حقیقت قلبی که هویت ملکوتی انسان است، از وجه الهی تا وجه جسمانی امتداد یافته و دو منطقۀ نفسانی و روحانی دارد. هریک از ایندو منطقه نیز دو صنف جنود بهمعنای جنود خصالی و دو گونه اطوار بهمعنای مراتب نفس دارند. منطقۀ نفسانی، منطقۀ سفلای حقیقت قلبی است که امیال حسی و نفسی بر آن حاکماند، در آن جنود جهلی قرار دارد و دو طور طبعی و نفسی، یعنی نفس نباتی و حیوانی استقرار یافتهاند. منطقۀ روحانی که منطقۀ علیای حقیقت قلبی است و با خدای صمد ارتباط مستقیم دارد، در آن جنود عقلی قرار داشته و دو طور روح و سرّ، یعنی نفس قدسی و نفس الهی، نیز در آن استقرار یافتهاند. البته مرکز این حقیقت و مرز ایندو منطقه، طور عقل و قلباند که دو حیث یک طورند.
نویسنده |
فضلی علی |
---|---|
تحصیلات | – |
سمت | استادیار پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی |
تعداد صفحات | فصلنامه اخلاق وحیانی پژوهشگاه علوم وحیانی معارج دوره 6، شماره 2 – شماره پیاپی 11، پاییز و زمستان 1395 |
فصلنامه | فصلنامه اخلاق وحیانی پژوهشگاه علوم وحیانی معارج دوره 6، شماره 2 – شماره پیاپی 11، پاییز و زمستان 1395 |
ناشر |
پژوهشگاه علوم وحیانی معارج |
نقد و بررسی
هیچ دیدگاهی هنوز نیست.