رویکرد شیخ طوسی نسبت به پیشینیان در مسئلۀ روایات تأویلی در حق اهل بیت
چکیده:
شیخالطائفه محمد بن حسن طوسی در قرن پنجم هجری و در فضای ویژۀ آن روز بغداد تفسیری نگاشته که از هر حیث با تفاسیر شیعی پیش از خود متمایز است. یکی از ابعاد برجستۀ آن، میزان و چگونگی بهرهگیری شیخ طوسی از گونۀ روایات تأویلی در حق اهل بیت است. جستار حاضر به طور مشخص در پی بررسی و پاسخگویی به این مسئله است که دلیل تغییر رویکرد شیخ طوسی در این زمینۀ خاص نسبت به پیشینیان خود چه بوده است و به چه علت از ذکر بسیاری از روایات تأویلی که مفاهیم برخی آیات را بر اهل بیت تطبیق دادهاند، اجتناب کرده و آنها را محل توجه و نظر قرار نداده است؟ پاسخ این سؤال در گام نخست، مبانی شیخ طوسی در گزینش روایات تأویلی و در گام بعدی عامل مؤثر در تغییر این مبانی نسبت به پیشینیان را برای ما روشن خواهد ساخت.
تحصیلات | مریم ولایتی دانشجوی دکتری علوم قران و حدیث |
---|---|
سمت | شادی نفیسی استادیار دانشگاه تهران |
تعداد صفحات | 26 |
فصلنامه | فصلنامه آموزه های قرانی دوره 11، شماره 20 |
نویسنده |
شادی نفیسی, مریم ولایتی |
ناشر |
دانشگاه علوم اسلامی رضوی |
نقد و بررسی
هیچ دیدگاهی هنوز نیست.