حدیث «لاعدوی»؛ انتساب و مفهوم شناسی
چکیده:
حدیث «لا عدوی» به معنای نفی مطل سرایت بیماری از بیمار به فرد سالم، در منابع حدیثی فریقین به پیامبر منتسب است. این حدیث از سویی با مسلمات تجربی و پزشکی و از سوی دیگر، با برخی روایات معتبر در تعارض است. از این رو، مورد توجه اندیشمندان و پژوهش گران مباحث حدیثی بوده و توجیه هایی برای معنای آن بیان کرده اند؛ اما هیچ یک از آن توجیه ها با ظاهر حدیث و فضای صدور آن سازگار نیست. همچنین، احتمال نسخ و تصحیف و نقل به معنا نیز در آن مردود است. این روایت، با ملاحظه این اشکالات و با توجه به ضعف اعتبار آن در منابع شیعی و تردید یا انکار برخی از راویان اصلی آن در منابع سنی انتساب آن به پیامبر مورد تردید جدی و اساسی است. تلاش این نوشتار بر اعتبار سنجی این حدیث و مفهوم شناسی آن استوار است و ضمن تبیین و تشریح اشکالات فوق و بررسی اعتبار سندی حدیث و وجوه مختلفی که درباره معنای آن می توان مطرح کرد و رد آنها، احتمال جعل آن را تقویت می کند.
نویسنده |
محمود کریمیان |
---|---|
سمت | پژوهشگر پژوهشکده علوم و معارف حدیث |
تعداد صفحات | 23 |
فصلنامه | فصلنامه علمی-پژوهشی علوم حدیث- سال بیست و یکم-شماره ۱ (پیاپی ۷۹، بهار ۱۳۹۵) |
ناشر |
پژوهشکده حدیث حوزه |
نقد و بررسی
هیچ دیدگاهی هنوز نیست.