بررسی نقش همنشینی در پیشگیری از انحرافات اجتماعی از دیدگاه علی(ع)در نهج‌البلاغه

چکیده:

پژوهش حاضر با هدف شناخت، توصیف و تحلیل پیشگیری از انحرافات اجتماعی در جامعه بر مبنای بهره‌گیری از کلام حضرت علیg در خصوص بررسی نقش همنشینی بوده است. جهت پاسخ به سؤال اصلی پژوهش، با استفاده از روش‌ نظریه مبنایی، گزاره‌های مرتبط با موضوع همنشینی از نهج‌البلاغه استخراج شده، و سپس در طی مراحلی داده‌‌ها کدگذاری و مقوله‌بندی و نتایج مورد تحلیل و تفسیر قرار گرفتند. طبق یافته‌های پژوهش، اتخاذ مجموعه‌ای از رویکردها در مقوله همنشینی، مانع فراگیری و ارتکاب کنش‌های انحرافی است. این مهم با تمرکز بر توجه به اهمیت جایگاه همنشینی و انتخاب همنشین در تعامل‌های اجتماعی، پرهیز از برخی همنشینی‌ها، پرهیز از حضور در برخی مکان‌‌ها و نقش وضعیت مکانی در رفتارهای اجتماعی انسان، معرفی برخی از الگوهای نقش برای همنشینی، دست‌یافتنی می‌شود.