بتریه و اندیشه تقصیر
چکیده:
جریان اهل تقصیر بر گروهی از شیعه که در نیمه سده دوم و در کوفه فعالیت میکردند و با پیشآمدنِ شرایط اجتماعی و سیاسی از رجوع کامل به امام خودداری کردند اطلاق میشود. آنان که برخی اصحاب امام باقر و امام صادق(ع) نیز بودند، نگرشی متفاوت به مسئله امامت داشتند و بهعنوان عقبماندگان اعتقادی شیعه، قدرت امام برعلوم سماوی و عصمت امام را انکار میکردند. آنان پس از ظهور زیدیه با گرایش به این ائتلاف، با پذیرش نظریه امامت مفضول، در برخی از عقائد با آنان همسو شدند و بُتریه را که یکی از بزرگترین جریانهای تقصیر است تشکیل دادند. در بررسی احادیث و روایتهای بتریه و مُقصره و مقایسه بین آن دو، به نظر نمیرسد همه شخصیتهای بُتریه از منظر احادیث دارای گرایشهای همگون بوده و یک حلقۀ نظاممند مرتبط با اندیشۀ تَقصیر را تشکیل داده باشند؛ چون در میان بتریه افرادی مورد لعن امام قرار گرفتهاند و تنها گروهی از دید امام توانایی شناخت و هدایت داشتهاند.
نویسنده |
رسول رضوی, کاجی قاسم |
---|---|
تحصیلات | قاسم کاجی دانشجوی کارشناسی ارشد دارالحدیث |
سمت | قاسم کاجی – |
تعداد صفحات | 24 |
فصلنامه | فصلنامه نقد و نظر پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی دوره 21، شماره 82، تابستان 1395، |
ناشر |
پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی |
نقد و بررسی
هیچ دیدگاهی هنوز نیست.