امکان یا امتناع معاد جسمانی و ارتباط آن با ساختار زبان دین از دیدگاه ابن سینا
چکیده:
معاد بهعنوان یکی از اصول و آموزههای دینی همواره دغدغه متفکران بوده است. ابن سینا بهعنوان فیلسوف مسلمان، معاد جسمانی را منقول و مقبول دینی میداند، ولی آنچه در تحلیلهای فلسفی برای او مسأله است، امکان یا امتناع معاد جسمانی است. آرای ابن سینا در این زمینه، دستکم در ظاهر متناقض به نظر میرسد. این نوشتار بر آن است تا نشان دهد نظر نهایی ابن سینا این است که معاد جسمانی بهلحاظ عقلی محال است، ولی چون ادیان به هدایت عموم انسانها به سعادت و معاد روحانی موظفاند و عموم انسانها از درک حقیقت معاد روحانی عاجزند، در نتیجه پیامبران به اذن الهی معاد روحانی را به زبان تمثیلی و بهصورت معاد جسمانی توصیف کردهاند. البته تمثیلیبودن زبان دین بدین معنا نیست که خالی از حقیقت است، بلکه زبان تمثیلی دین برخوردار از حیثیّت رمزی است که اهل حکمت از آن باخبر میگردند.
نویسنده |
میثم شادپور, یارعلی کرد فیروزجایی |
---|---|
تحصیلات | میثم شادپور دانشجوی دکتری باقرالعلوم(ع) |
سمت | میثم شادپور – |
تعداد صفحات | 24 |
فصلنامه | فصلنامه نقد و نظر پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی دوره 22، شماره 85، بهار 1396 |
ناشر |
پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی |
نقد و بررسی
هیچ دیدگاهی هنوز نیست.